Atrakcje na Trakcie

Z całą pewnością zaczyna się na Śródce. Później biegnie przez Chwaliszewo, Stary Rynek i dzielnicę zamkową. Chcecie wiedzieć, co dzieje się dalej z Traktem Królewsko-Cesarskim w Poznaniu? Zapraszamy na spacer po Jeżycach!

Dlaczego Jeżyce znalazły się na Trakcie Królewsko-Cesarskim? Tego nie wiedzą nawet królowie ani cesarze. Być może należy łączyć to z faktem, że Jeżyce zostały przyłączone do Poznania w 1900 roku, za czasów Wilhelma II i właśnie wówczas bardzo intensywnie się rozwijały. Nie warto jednak zbyt długo się nad tym zastanawiać - największe atrakcje Traktu na Jeżycach czekają.

Przystanek 1 – jeżycka secesja. Jednym z jej najpiękniejszych, choć bardzo zaniedbanych przykładów, są kamienice na Roosevelta. Na ich oryginalne dekoracje, takie jak drzewo na budynku numer 5, można by patrzeć bez końca – a do tego celu świetnie nadaje się przystanek na Moście Teatralnym. Nieco mniej znanym przykładem secesji są wille przy ulicy Krasińskiego, wzorowane na budownictwie angielskim.

Przystanek 2 – Teatr Nowy. Mieści się w jednej z najbardziej charakterystycznych kamienic na Jeżycach, zakończonej ażurową latarnią. Teatr Nowy działa w tym miejscu od 1923 roku, a na jego scenie pojawiali się wybitni aktorzy, między innymi Tadeusz Łomnicki. Teatr Nowy jest nierozerwalnie związany z Jeżycami nie tylko ze względu na lokalizację – niedawno wystawiono tu cykl spektakli „Jeżyce Story”.

Przystanek 3 – budynki szachulcowe. Ten przy ulicy Dąbrowskiego 42, będący obecnie siedzibą restauracji, jest doskonale znany. Ale na tym nie koniec budownictwa szachulcowego na Jeżycach. Spacerując Traktem, warto zwrócić uwagę także na budynek przy ulicy Dąbrowskiego 17 – dawną siedzibę Izby Rolniczej oraz Dąbrowskiego 52. Domy szachulcowe powstawały w czasach, gdy Jeżyce znajdowały się w rejonie fortecznym i z tego powodu pozwalano na stawianie wyłącznie takich budynków, które łatwo będzie rozebrać. Tego rodzaju konstrukcja świetnie spełniała te warunki.

Przystanek 4 – budynek ZUS. Nie było go jeszcze w czasach, gdy panowali królowie, ani nawet cesarze, ale jest od samego początku związany z władzą państwową. Wybudowano go w 1931 roku dla Zakładu Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych i obecnie można sobie tylko wyobrażać, jak duże wrażenie robił ten awangardowy budynek utrzymany w stylu modernizmu. Do jego budowy po raz pierwszy w Poznaniu użyto konstrukcji żelbetowej. Budynek ZUS odegrał ważną rolę w czasie Czerwca’56 – protestujący zerwali wówczas z jego dachu urządzenia zagłuszające zachodnie stacje radiowe.

Przystanek 5 – Rynek Jeżycki. Dookoła secesyjne kamienice, a w środku – centrum jeżyckiego życia, niezależnie od pory roku. Warto tu wpaść po truskawki, pomidory czy ziemniaki, ale także po to, by skorzystać z usług całodobowej kwiaciarni czy słynnego pana ostrzącego noże.

Przystanek 6 – kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa i świętego Floriana. To pierwsza jeżycka parafia, zbudowana pod koniec XIX wieku. Z zewnątrz przypomina dawne romańskie budowle, wewnątrz zaskakuje kolorami, ponieważ jej ściany są ozdobione malowidłami nawiązującymi do motywów ludowych. Kościół jest ostatnim punktem całego Traktu Królewsko-Cesarskiego.

Informacje pochodzą z oficjalnej strony Traktu Królewsko-Cesarskiego w Poznaniu: http://www.poznan.pl/mim/trakt/jezyce,p,11751,11780,11791.html